Week 3 alweer voorbij..

We zijn alweer 3 weken in Suriname, de tijd vliegt echt. We hebben een ritme gevonden in de dagelijkse dingen en voelen ons helemaal thuis. Sinds kort zijn we ook begonnen bij een sportschool, 6 avonden in de week volgen we verschillende lessen. Van Zumba tot body challenge en de steps.
Na weer een weekje werken besluiten we om donderdag avond het nachtleven te ontdekken. We gaan naar Havana Lounge, een discotheek waar ze vooral de salsa dansen. Halverwege de avond komt Imke op me af en tettert in mijn oor: IK HEB WIJNALDUM GEZIEN! Maar helaas hij was nergens meer te bekennen tot we op de terugweg bij een tankstation stoppen om nog wat frietjes te gaan eten. Imke herkent een van de mannen waarmee hij was en ja hoor, daar zat ie dan in de auto. Wijnaldum! Na de nodige foto's en een praatje stappen we een uur later weer in de auto.
De volgende dag hebben we de sunset and dolphins tour. We gaan dolfijnen zoeken op de Suriname rivier. Met een bootje vertrekken we vanuit Leonsberg. Na een tijdje zien we dan daadwerkelijk de dolfijnen, nouja dolfijnen.. Soms zien we een flipper of een snuit. Helaas springen ze hier niet zo leuk uit het water als in Harderwijk. Des ondanks weer een geweldige ervaring die we toe kunnen voegen aan ons lijstje.

Deze week heb ik op mijn project rondgekeken wat er nog nodig en hoe ik financieel zou kunnen helpen. Bij het weeshuis zijn er een aantal fietsen waar de kinderen mee kunnen spelen. Ik verwonder me nogal over het feit dat deze fietsen überhaupt nog rijden. De een mist een zadel, bij de andere is het stuur spoorloos verdwenen of de remmen zijn weg. Maar een ding hebben alle fietsen gemeen, ze missen de banden. Samen met de andere vrijwilligsters besluiten we om hier iets aan te laten doen. Deze week zullen we de fietsen naar een fietsenmaker brengen om ze weer te laten opknappen.
Er wordt me gevraagd of ik zondags ook wil komen helpen want ze komen zusters te kort voor in het weekend. Samen met een huisgenootje, die ook bij Claudia A werkt, bedenken we een plan om wat leuks te gaan doen met de kinderen zodat ze even het huis uit kunnen. We zijn al vanaf onze aankomst lege flessen aan het bewaren zodat we ze kunnen gebruiken voor een potje flessenvoetbal.
We maken voor elk kind een zakje snoep en halen wat pakken sap voor na het voetballen. Vol enthousiasme staan ze ons op te wachten en vragen wanneer we naar het sportveldje gaan. Na het middageten krijgt iedereen een fles en met ongeveer 30 kinderen beginnen we aan een potje voetbal. Al snel splits de groep zich op. Een deel met de oudere kinderen en de jonkies. Het water en zand vormt samen een grote modderboel en de kinderen vinden het geweldig.
Hoe zoiets kleins en simpels zoveel plezier kan opbrengen had ik niet kunnen bedenken. De zakjes snoep en de pakken wicky maken het feest compleet. Met grote ogen van plezier kijken de kinderen me aan en vragen of dat voor hen is. Er zijn ook nog eens vier kinderen jarig en er wordt gezongen en gedanst.
Wat is het toch fantastisch om hier te helpen en ik hoop dat we nog veel van deze momenten mee gaan maken!